تاریخ انتشارپنجشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۱ - ۱۰:۲۳
plusresetminus
حزب الله نیوز:بی شک تکیه ایران بر مانورهای دیپلماتیک و سپس بهره بردن از افزایش روز افزون رقابت بین روسیه-چین و آمریکا، سبب ایجاد شکاف در گروه ۱+۵ به سود ما خواهد بود و دست بالایی را در مذاکره های چندجانبه و دو جانبه برای ما ایجاد خواهد کرد که برآیند آن رسیدن به حقوق خود و افزایش جایگاه جهانی در حد توان ملی است.
۰
کد مطلب : ۱۰۴۲۷
پس از برگزیده شدن دوباره باراک حسین اوباما به ریاست جمهوری آمریکا که سبب شد جهانی نیم نفسی به آرامی بکشد و انتخاب رهبران از پیش تعیین شده چین؛ این ادامه استمرار در سوی غرب و ادامه تغییر کنترل شده در سوی شرق خاورمیانه بی شک در سرنوشت زیست منطقه ما هم اثرگذار خواهد بود. برخلاف آمریکا، به سبب ویژگی های ویژه جمهوری خلق چین نمی توان پیش بینی درستی از نوع حرکت ها و سیاست-گذاری های رهبران جدید چین داشت و تنها می توان به یک برآورد کلی دست پیدا نمود که تغییر ژرفی در استراتژی و حتی تاکتیک های دومین اقتصاد جهان شاهد نخواهیم بود ولی در مورد آمریکا با توجه به انبوه منابع دست اول و تحلیل ها و... می توان پیش بینی نمود که اوباما به مانند دوره نخست پی گیر همان سیاست کلی خروج آرام از خاورمیانه خواهد بود ولی ورود آمریکا به حوزه آسیا-پاسیفیک به آرامی خروج از خاورمیانه نیست و داری شتاب روز افزونی است که شاید شاهد آن، هدف نخستین سفر اوباما پس از انتخاب دوباره اوست؛ سفر به تایلند، کامبوج و میانمار.
یکی از ابزارهای مهار چین از سوی آمریکا ایجاد کمربندی به دور این کشور آزاد اقتصادی ولی بسته سیاسی با کشورهای دموکراتیک و لیبرال میباشد. ابزار اعلامی تر آمریکا قدرت سخت افزاری آن است که به روشنی در راهبرد امنیت ملی آمریکا نیز بیان شده است؛ در این راهبرد به تمرکز نیروهای نظامی آمریکا در آسیا=پاسیفیک توجه شده و اکنون بیش از ۶۰% نیروهای نظامی آمریکا در جهان در این منطقه هستند و البته بیشتر به صورت Checkpoint عمل میکنند. از سوی دیگر یک ریسمان مهاری برای هر دو سو وجود دارد و آن روابط اقتصادی و منافع مشترکی است که این دو کشور را به هم پیوند میدهد و از همه مهمتر جمهوری خلق چین سر جنگ با نظام موجود بین الملل ندارد و با توجه به افزایش قدرت ملی خود در پی افزایش جایگاه و نفوذش در راستای منافع ملی خود می باشد پس در پی اصلاح نظم موجود است.
شاید بهترین واژه برای بیان نوع رابطه امروز ایالات متحده آمریکا و جمهوری خلق چین واژه طیف باشد یعنی طیفی از همکاری و رقابت؛ به باور من در دور دوم ریاست جمهوری اوباما، ما شاهد افزایش رقابت بین این دو خواهیم بود البته با توجه به پیشروی ها، پیروزی ها و ریشه دارتر شدن پروسه چند سده ای جهانی سازی در دهه های اخیر، دیگر دوران جنگ سرد تمام شده است ولی رنگ رقابت در طیف روابط این دو قدرت، پر رنگ تر از همکاری خواهد بود. بی شک این رقابت در تمامی کنشهای اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی افزایش خواهد یافت و این جاست که کشورهایی در زیست منطقه بحران زا و بحران زده خاورمیانه، احساس گشایش تاکتیکی خواهند نمود و بیش از همه کشور ما، ایران.
پیام شاد باش نخست وزیر ژاپن به باراک اوباما که در آن خواستار یاری گری رییس جمهوری آمریکا در مورد حل اختلاف های سرزمینی آن کشور با چین شده بود با اعلام مقصد نخستین سفر ریاست جمهوری نخستین قدرت اقتصادی جهان پس از پیروزی در انتخابات داخلی به کشورهایی چون تایلند، کامبوج و میانمار پاسخ مثبت سریع، روشن و آشکارایی دریافت کرد یعنی آمادگی آمریکا در درگیری بیش از پیش در مشکلات منطقه آسیا-پاسیفیک. پس چرا جمهوری خلق چین با یاری گری خود به دوست های خودش در منطقه حساس خاورمیانه که اختلاف هایی با آمریکا دارند را برای ایجاد توازن با دخالت های آمریکا در حیاط خلوت خود، جبران نکند ؟
بی شک تکیه ایران بر مانورهای دیپلماتیک و سپس بهره بردن از افزایش روز افزون رقابت بین روسیه-چین و آمریکا، سبب ایجاد شکاف در گروه ۱+۵ به سود ما خواهد بود و دست بالایی را در مذاکره های چندجانبه و دو جانبه برای ما ایجاد خواهد کرد که برآیند آن رسیدن به حقوق خود و افزایش جایگاه جهانی در حد توان ملی است.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

آخرین عناوین