حزب الله :
گران شدن کرایه تاکسی و چانه زنی های مسافر و راننده داستانی تکراری است که در ماه های اول هر سال شاهد آن هستیم. وقتی مصوبه افزایش نرخ کرایه در برگه های کاغذی پرینت گرفته شده به شیشه جلوی تاکسی‌ها می چسبد تازه غرغر های مسافران شروع می‌شود. ...
تاریخ انتشارچهارشنبه ۲۰ تير ۱۳۹۷ - ۱۰:۱۳
۰
کد مطلب : ۱۷۲۹۰۰
در روزهای اول این ابلاغ مسافران اغلب نسبت به پرداخت مابه التفاوت کرایه ابراز نارضایتی کرده و گاه با ترفندهایی مثل نداشتن پول خرد و دادن پول‌های درشت راه فراری برای ندادن درصد اضافه شده پیدا می‌کنند. راننده ها که سالهاست با این خصوصیت مسافران آشنا هستند اغلب با این شرایط کنار می آیند و صبوری می‌کنند تا کم کم کرایه های جدید بین مسافران جا بیفتد، ولی راننده هایی هم هستند که از موضع خود کوتاه نیامده و برای گرفتن کرایه قانونی تا پای جر و بحث با مسافر هم پیش می روند.
بدون شک این برخوردهای عصبی نتایج منفی زیادی دارد و باعث می شود هم راننده بقیه روز را با اعصابی خرد پشت فرمان بنشیند و نتواند به دیگر مسافران خدمات مناسبی ارایه دهد و هم مسافر با روانی آشفته به خانه بازگردد. نکته جالب ماجرا در کشمکش های کرایه ای است که چرا مردم ما به راحتی با گران شدن چند برابری سکه، دلار، خودرو، مسکن و ... کنار می آیند ولی در مقابل 100 تا 200 تومان افزایش هرساله کرایه تاکسی ها جبهه می‌گیرند؟ مگر راننده تاکسی ها جزیی از بدنه همین جامعه نیستند و کرایه خانه نمی دهند؟ فرزند دانشجو ندارند؟ دل شان برای رفتن به مسافرت لک نمی زند؟ درگیرِ مخارج بیماری، عروسی و عزا نمی شوند؟ چرا فکر می کنیم در شرایطی که هر سال درصدی به میزان حقوق کارمندان و کارگران اضافه می شود نرخ کرایه تاکسی ها باید ثابت بماند؟ مگر چه چیزی ثبات دارد که ما انتظار داریم راننده ها چشم بر تورمی که روز به روز افزایش می یابد ببندند و کرایه ها را اضافه نکنند؟
به نظر می رسد در شرایطی که دست مردم از همه جا کوتاه است راننده های تاکسی ها بهترین گزینه برای شنیدن گلایه ها هستند. واقعیت این است اعتراض مسافران به گران شدن کرایه ها بهانه ای سرسری برای باز شدنِ درد و دل های مردمی است که زمانه همه جوره برای شان سخت گرفته است.
راننده تاکسی ها صبح تا شب در گرمای تابستان و سرمای زمستان دست به فرمانند تا مردم را به خانه، محل کار، تفریح و ... برسانند و در مسیر با مسافران هم کلام می‌شوند تا با هم صحبتی باری از دل خود و دیگران بردارند. راننده تاکسی ها مثل 90 درصد ما از قشر متوسط یا پایین جامعه اند و با مفهوم نداری، استرس، بی خوابی و ... آشنا هستند و آنها هم برای بردن نانی حلال به سفره از صبح تا شب جان می‌کَنند.
با این اوصاف نباید آنها را غریبه بدانیم و از اینکه مثلا کرایه 1250 تومانی آنها بعد از 12 ماه کار 1475 تومان شده با خشم و اعتراض با آنها برخورد کنیم. بدون شک ما هم در میان خانواده، فامیل، همسایه و دوست کسانی را داریم که با ماشین دودیِ زردِ خود برای زندگی تلاش می‌کند به همین دلیل نباید به آنها به چشم کسانی نگاه کنیم که می خواهند جیب مان را خالی تر کنند چون آنها جزیی از ما و به رنگِ ما هستند.
منبع : پایگاه خبری مدیریت شهری کرج
آخرین عناوین
