تاریخ انتشارپنجشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۷ - ۰۹:۱۳
plusresetminus
این نوشته یادداشتی است درباره توپ طلای مودریچ و مفهومی که در تاریخ فوتبال جهان دارد.
۰
کد مطلب : ۱۸۴۶۳۲
«M» را نشانه تغییر فصل بگیر!
 «سال گذشته هم همین اتفاق افتاد. یعنی چند هفته قبل از اعلام برنده توپ طلا، ‏عکسی از رونالدو منتشر شد و خیلی‌ها تصور کردند که برنده لو رفته است. امسال هم ‏از مدتی قبل می‌شد حدس زد که مودریچ علاوه بر جایزه فیفا، توپ طلای ٢٠١٨ را هم ‏خواهد گرفت تا افتخاراتش تکمیل شود. عکس‌ها و خبرهایی که از فرانس‌فوتبال درز کرده ‏بود، حدس زدن را راحت می‌کرد. این‌ که چرا فرانس‌فوتبال پالس‌هایی می‌دهد تا برنده نهایی ‏قابل پیش‌بینی باشد را کسی نمی‌داند. شاید از قبل می‌خواهند هیجان را بالا ببرند. شاید هم ‏می‌خواهند زمینه‌سازی کنند تا بعد از اعلام رأی نهایی مخالفت‌ها و انتقادات کمرنگ‌تر باشد.
 
اما درباره این‌ که چرا مودریچ کل جوایز سال را بلعید نمی‌توان زیاد چون و چرا کرد. او با ‏کرواسی شگفتی‌ساز جام‌ جهانی شده بود و همه می‌دانند در سال‌هایی که جام‌ جهانی - یا جام ‏ملت‌ها - برگزار می‌شود همه نظرها تحت‌ تأثیر این تورنمنت‌های بزرگ و درخشش در آنهاست. ‏مودریچ با رئال‌ مادرید هم فصل فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشته و طبیعی بود که فصل ‏مشترک کرواسی و رئال به شدت مورد توجه قرار بگیرد. افول ستاره مسی و رونالدو هم ‏زیاد عجیب نبود؛ دو بازیکنی که کم‌کم پا به سن می‌گذارند و در جام‌ جهانی هم نسبتی با ‏انتظارات حداکثری از خود نداشتند. وقتی چنین شرایطی پیش می‌آید، حتی در شرایط مساوی ‏با دیگران عجیب نیست اگر داوران که در جایزه فرانس‌فوتبال روزنامه‌نگارانی از سراسر ‏دنیا هستند، بخواهند به رقبای این دو رأی بدهند. برای این‌ که کمی تنوع ایجاد شود و دنیای ‏فوتبال از استیلای کم‌کم ملالت‌بار این دو فوق‌ستاره خارج شود. راستش ممکن است این اتفاق ‏در فصل بعد نیفتد. ستاره‌های فصل جاری و ‌سال ٢٠١٩ را باید بیشتر در بازی‌های ‏باشگاهی دنبال کرد که مسی و رونالدو فرصت بیشتری برای دیده شدن دارند. رونالدو اگر ‏بتواند با یووه به فینال برسد، مطمئنا اعتمادها را به خود جلب کرده که توانسته تیمی دیگر را تا ‏اوج همراهی کند. مسی هم در بارسای نسبتا آشفته و افت کرده این فصل نیاز به کمی تمرکز ‏و هنرنمایی دارد تا باز هم اسمش بر زبان گزارشگران فریاد زده شود و روی جلد روزنامه‌ها ‏بیاید. اگرچه کارش باز هم از ‏CR٧‎‏ سخت‌تر خواهد بود.
 
اما همه اینها، ورق خوردن روزها و بیشتر شدن شمع روی کیک تولد برای دو سوپراستار ‏تکرارنشدنی فوتبال، نشانه پایان یک عصر است. آیا صحنه‌ای که مودریچ در میان نورها ‏رفت تا توپ طلا را بگیرد، در واقع آغاز دوران تازه‌ای در فوتبال بود؟ گفتنش زود و سخت ‏است اما ١٠سال ماندن در صدر برای دو رقیب لاتین، شبیه معجزه بود. شاید بتوانند آن را تا ‏چند سال دیگر هم تکرار کنند. اما آن تداوم و آن کورس دونفره معرکه احتمالا به پایان خط ‏رسیده است یا چیزی به خاتمه‌اش نمانده. تنها شانس مسی و رونالدو این است که هنوز استعداد ‏شگفت‌انگیزی سلطنت رویایی‌شان را تهدید نمی‌کند.
 
برای مودریچ تکرار توپ طلا ساده ‏نخواهد بود و فاصله‌اش با رقبا چشمگیر نیست. از طرف دیگر کسی هم نیست که تصور کنیم ‏برای سال‌های طولانی تاج را بر سر خواهد گذاشت. امباپه تازه‌نفس؟ شاید. شاید هم یکی ‏دیگر که هنوز فوران را شروع نکرده. اما رونالدو و مسی همچنان شانس این را دارند که ‏یکی دو توپ طلای دیگر به کلکسیون خود اضافه کنند. اما از حالا باید ستاره‌های رقیب را ‏جدی‌تر زیر نظر داشت. دوران سلطنت مطلقه حتی ادامه پیدا کند، پایدار نخواهد بود و از حالا ‏بقیه مدعیان می‌توانند نفسی بکشند و آسوده‌تر به دنبال توپ طلا و دیگر افتخارات باشند.‏
 
امسال نفرات انتخابی‌ام برای توپ طلا به ترتیب مودریچ، ‌هازارد، رونالدو، مسی و محمد ‏صلاح بودند که همه در بین ١٠ نفر اول انتخابی قرار گرفتند. یکی از فوتبال‌نویسان ‏فرانس‌فوتبال پرسید چرا به گریزمان رأی ندادی؟ فرانسه قهرمان شده اما هیچ‌ کدام از ‏فرانسوی‌ها را در فهرستت نگذاشتی. در جواب گفتم گریزمان‌ سال بسیار خوبی داشت اما ‏بیشتر نمایش دلپذیر و تیمی فرانسه بود که کمک کرد دیده شود. همان‌طور که امباپه می‌توانست ‏در این فهرست جا داشته باشد اما هنوز کامل نیست. همان‌طور که پوگبا افت کرد، نگرانم ‏امباپه هم نتواند به سیر صعودی‌اش ادامه دهد.
 
این انتخاب‌ها بر اساس سلیقه است. هر کس ممکن است سلیقه خودش را داشته باشد و حکم ‏قطعی دادن درباره بهترین بودن بازیکن‌ سال جهان ساده نیست. برای همین هم هست که ‏فرانس‌فوتبال به سلیقه نزدیک به ٢٠٠ روزنامه‌نگار در سراسر دنیا تکیه می‌دهد که ‏مجموع‌شان به‌ هر حال معیاری هستند.»
منبع : شهروند
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

آخرین عناوین