حزب الله :
کارگردان نمایش "طلسم صبح گل" گفت: امروزه نه تنها تماشاخانه‌های خصوصی بلکه تماشاخانه‌های دولتی هم به سمت گیشه و تجارت رفته اند که من آن را نوعی بیشعوری دسته جمعی می‌نامم. این افراد با این کار می‌خواهند تیشه به ریشه فرهنگ زده و تئاتر را از تفکر خارج کنند.

به گزارش شبکه خبری تحلیلی حزب الله ، قطب الدین صادقی نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر که این روز‌ها مسئولیت تماشاخانه‌ای خصوصی در تهران را بر عهده گرفته  درخصوص دلیل تخصیص این سالن اجرایی برای جوانان تئاتری گفت: من به هیچ وجه نخواسته و نمی‌خواهم که وارد چرخه تئاتر تجاری این روز‌ها شوم. زیرا وضعیت فعلی تئاتر تجاری امروز توهین به تئاتر است.
 
وی در همین راستا افزود: یک عده دلال سودجو به نام تهیه کننده و تولید کننده تئاتر آمده و مردم را فریب می‌دهند تا جیب هایشان پر پول شود. من طرفدار تئاتر فرهنگی هنری هستم و به همین دلیل خودم را آلوده تئاتر تجاری نمی‌کنم.
 
کارگردان نمایش "طلسم صبح گل" دلیل اصلی وضعیت فعلی تئاتر را اینگونه تشریح کرد: متاسفانه تئاتر تجاری از وقتی جان گرفت که حمایت‌های مرکز هنر‌های نمایشی از سر تئاتر برداشته شد. آن‌ها توپ را به زمین تئاتر خصوصی انداختند و بعد از آن یک عده دلال آمدند و این هنر را به تجارت خانه تبدیل کردند.
 
وی در ادامه تاکید کرد: متاسفانه تئاتر امروز در دستان عده‌ای تازه به دوران رسیده و خودشیفته است که در تئاتر به دنبال تفریح و تفنن هستند و متاسفانه این نگاه مسموم را به تماشاگران نیز انتقال داده اند.
 
این پژوهشگر تئاتر با نقد صریح تماشاخانه دولتی اذعان کرد: امروزه نه تنها تماشاخانه‌های خصوصی بلکه تماشاخانه‌های دولتی هم به سمت گیشه و تجارت رفته اند که من آن را نوعی سطحی نگری دسته جمعی می‌نامم. این افراد با این کار می‌خواهند تیشه به ریشه فرهنگ زده و تئاتر را از تفکر ایرانی اسلامی خارج کنند.
 
وی درباره هزینه‌های اداره یک تماشاخانه و تاثیر آن بر تجاری شدن تئاتر اضافه کرد: از نظر من اداره یک تماشاخانه هزینه دارد، اما این دلیلی نیست که تماشاخانه‌ها هم به تئاتر تجاری دامن بزنند. از نظر من این تنها دلیل نیست و آن‌ها برای تئاتر کیسه دوخته اند، تا از این وضعیت نابسامان پولی به جیب بزنند.
 
صادقی با گلایه از آثار روی صحنه تئاتر خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی از تماشاخانه‌ها به شکل گاراژ در آمده و هر اجرایی را روی صحنه می‌برند. برای این‌ها محتوا هیچ اهمیتی ندارد. تئاتر امروز ایران پر از شوخی جنسی، رقص و آواز شده تا به هر قیمتی بلیت فروخته شود. متاسفانه تعریف فرهنگ و هنر در دستان این افراد افتاده و همین بزرگترین ضربه تاریخی به تئاتر کشور است.